Samo obserwowanie sześciomiesięcznego dzieci próbującego opanować własne ciało może być wyczerpujące. W tym czasie nieustannie się napinają i rozciągają, chcąc dosięgnąć zabawki, przewrócić się, czołgać lub siedzieć. To niesamowite! Ta nieprzerwana aktywność fizyczna zawstydza nas dorosłych. I trwa do dzieciństwa i nie tylko. Czy kiedykolwiek widziałeś 3 lub 4-latka siedzącego nieruchomo? (Okej, jeśli telewizor jest włączony, moja córka wchodzi w hipnotyczny trans i się nie rusza – ale poza tym).Aktywność fizyczna to najbardziej naturalna rzecz na świecie. Jako gatunek robimy to od zawsze. Od tego zależało nasze istnienie. Szybko do przodu. Nasze nowoczesne, napędzane technologią społeczeństwo odsunęło nas od naszej prymitywnej natury. Istnieje teraz wiele powodów, które oznaczają, że dla niektórych dzieci utrzymanie codziennej aktywności jest trudne (chociaż ostatnio mojego syna zainteresowała naprawa pomp z tatą…) Obejmują one:
- Technologia – konsole do gier, tablety i smartfony;
- Stale rosnące wymagania szkoły;
- Brak wzorców do naśladowania, czyli rodziców, którzy sami są aktywni;
- Dzieci czują się „nie dobrze” w tradycyjnych sportach i konkurencyjnych grach zespołowych;
- Zajęte życie rodzinne;
- Rodzice nie czują się bezpiecznie, pozwalając dzieciom swobodnie wędrować na zewnątrz
Czasami wyrwanie się z rodzinnych nawyków może wydawać się niemożliwe. Motywowanie dziecka, które wydaje się mieć pozytywną nienawiść do ćwiczeń fizycznych, może być trudne. Bez wątpienia.