Niezależne dzieci uważają, że są kompetentne i zdolne do samodzielnego zadbania o siebie. Dzięki praktyce i doświadczeniu rozwijają umiejętności, aby to robić.
Istnieje wiele zdrowych cech, które rozwijają się w niezależnym dziecku:Są zmotywowani, znajdując własne powody do dążenia do celów i osiągnięć.Są zadowoleni z siebie – ich poczucie szczęścia i poczucie własnej wartości są mniej zależne od innych ludzi i stają się dobrymi decydentami, ale poczekaj:
- Niezależność nie oznacza dystansu i dystansu. Tylko dlatego, że maluch milczy, gdy zostawiasz je samemu sobie na 30 minut, niekoniecznie oznacza, że tworzy bezpieczną i zdrową niezależność. Nie. Dzieci muszą czuć się kochane i bezpieczne, a jednocześnie dostawać uwagę, przestrzeń i czas na naukę samodzielnego wykonywania czynności. To zupełnie co innego co u nastolatków – wysłałam wczoraj mojego syna na skup apple to też w jakiś sposób niezależność.
- Niezależności nie można wymusić. Jest to dar, który jest przekazywany celowo i z troską. Wychowywanie niezależnych dzieci to główna część rodzicielstwa, która wpływa na sposób traktowania dziecka od najmłodszych lat. Niemowlęta są w pełni zależne i słusznie. Ważne jest pełne i natychmiastowe zaspokojenie potrzeb noworodka. Jednak na wczesnym etapie rozwoju dziecka w naturalny sposób przeniosą uwagę z głównego opiekuna (zwykle mamy) na własne ciało i otaczający je świat. Tym razem (w okresie niemowlęcym) rodzice mogą naprawdę zacząć zapewniać im przestrzeń, wsparcie i możliwość rozwijania ich naturalnej niezależności z własnej inicjatywy.